Αυτοί που εγω γνωρίζω και οι αλλοι

Αυτοί που εγώ γνωρίζω δεν είναι επαγγελματίες ψεύτες, κερατάδες χωρίς πάθος και εκβιαστές από συνείδηση.Δεν είναι μοντέλα αψεγάδιστης ομορφιάς, πανέξυπνοι αριστούχοι.Δεν κατεβάζουν την συνείδηση μαζί με το βρακί τους για δόξα και χρήμα.Περπατάνε στο δρόμο δίπλα σου, τα φέρνουν δύσκολα βόλτα με τα δάνεια και τις υποχρεώσεις τους είναι λίγο εργαζόμενοι και λίγο άνεργοι είναι πάντα θύματα σε αυτή την κοινωνία πάντα κάνουν ένα βήμα πίσω μπας και βλάψουν άθελα τον συνάνθρωπό τους .Ναι, έχουν πάθη και κρυφές επιθυμίες.Έχουν μυστικά και σκέψεις, έχουν αναμνήσεις και παρελθόν, ενοχές και λάθη, απογοητεύσεις και διαψεύσεις. Έχουν ψυχολογικά προβλήματα .Δεν είναι δυνατοί ούτε αδύναμοι. Δεν είναι μέσα τους αφεντικά ούτε δούλοιΑυτοί είναι οι άνθρωποι που εγώ γνωρίζω και φυσικά αυτούς επιλέγω να γνωρίζω..Προχωρούν βήμα βήμα στη ζωή και χτίζουν, δημιουργούν όχι πολλά, όχι όλα ,όχι τα μεγάλα.Χωρίς αυτούς και αυτές( κυρίως αυτές), δεν υπάρχει ζωή.Για τους άλλους διαβάζω στις εφημερίδες κάθε μέρα.Τους πολιτικούς τους δικηγόρους τους δημοσιογράφους.Οι άλλοι είναι το πρότυπο. Αυτό που μας προβάλλεται σαν φυσιολογικό, σαν κανόνας.Αναρωτιέμαι που και πώς ζουν αυτοί οι άλλοι .Έχουν σάρκα έχουν οστά;Μπορούν να ζήσουν χωρίς εμάς;Γιατί εμείς σίγουρα μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς.

Φθινόπωρο

Ψήλωσαν τα δέντρα στον κήπο
Τώρα μπορώ ναμαι γυμνός μέσα στο σπίτι μου
οι απεξω δεν μπορούν να με δούν.
Μόνο που δεν βλέπω τη θάλασσα πιά.
Κι ο ουρανός ενα γαλάζιο κομμάτι
με κορνίζα το παραθυρο.
Το αντίτιμο της ασφάλειας και της ωριμότητας.