Προς τον Νοεμβρη

 Πηγαίνοντας προς τον Νοέμβρη απο τον Μαη

ζω την δική μου καθοδο

σαν εκείνη που εζησε αυτή περσι

Ξυπνώ το πρωΐ με την συνειδηση  

πως αυτο ππου ενιωθα δεν υπάρχει 

δεν το νιώθω πια

Βαδίζουμε προς το τέλος

μέσα στη σιωπή και την παραίτηση

Σκια

 Δεν ειναι η θλιψη της απώλειας 

ειναι η συνειδητοποιηση

πως χρόνια τωρα ζούσα με μιά σκιά

Δεν χάθηκε κατι που υπήρχε 

Απλά μπήκε φώς στο δωμάτιο 

και η σκιά χάθηκε 

το φάντασμα εγινε φώς 

τωρα ολα ειναι καθαρά 

η απόσταση η ελλειψη 

τώρα βλέπω ξανά στο μισοσκόταδο 

τη σκιά 

αλλα ξέρω

πως απλώνοντας το χέρι 

δεν θα ειναι τίποτα εκεί