Κυριακή 17 Αυγούστου 2025

Το καβουκι

 


Κλεινομαι σε αυτο το δωματιο

διπλωνομαι σαν εμβρυο στη μητρα 

το παραθυρο σκεπασμενο με φυλλα

δεν θελω να βγω δεν θελω να δω

που και που η γατα ερχεται να επιβεβαιωσει 

πως υπαρχω ακομα 

το σπιτι  γινεται το καβουκι μου

 

Μπορεις

 Μπορεις να αναστεναξεις αφοβα μεσα στο σπιτι

κανεις δεν θα σε ακουσει

Ακου την σταγονα πως πεφτει ρυθμικα 

σαν χτυπος καρδιας

Ζεστο καλοκαιρι στην Ουαλια