Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2024

22 χρονια μετα την Αλονησο

 Φυτευω καροτα στον κηπο σημερα

Μπροστα στο τζακι στρωματσάδα θαρθει το βραδυ ενας λαγος να τα φαει.

Η οικογενεια Κ αποφασισε το ονομα να ειναι Φοιβη

Το ονομα Ηλεκτρα ομως για παντα 

                                                μεσα μου θαναι η θαλασσα στην Αλονησο

οι αστραπες οι βροντες η φωτια μεσ το σκοταδι τ ουρανου

                                                                                θαναι το ονειρο ενος παιδιου

σπιτακια ασπρα σκαρφαλωμενα στο βραχο

                                                                    το ξυπνημα του σεισμου

το βιαστικο πλησιασμα στην κλειδωμενη πορτα 

το ονομα Ηλεκτρα 

                            ειναι το καλοκαιρι περσι

                                                                το τυρκουαζ της θαλασσας 

η αγρια πανσεληνος της μοναξιας

                                                ο Βορριας που ηρθε απο το Αγ Ορος 

ενα δωματιο χωρις παραθυρα

                                                μια αγαπη απεραντη

Δεν ξεχνω 

Μετα την Αλονησο ηρθε η Σκοπελος της οικογενειας Κ.

                                                                        *********

Λεωνιδας ειναι επτανησα 

κυπαρησια και ελιες  , ολες οι αποχρωσεις 

                                                                του πρασινου

Επρεπε να σου διαβασω ενα ποιημα 

                                                        για ναρθει το μωρο

επρεπε τα ματια σου να γεμισουν 

                                                    μια θαλασσα ευτυχιας και γαληνης 

επρεπε να χαθω μεσα σου σουσουραδα μου 

                                                                    για να ανοιξεις 

και μετα προφιλ στο τζαμι της πορτας 

ειμαι δεν ειμαι ....

η κυρια Βασιλικη το ειπε

Ναι εισαι 

αγαπη μου.

******

Φως

Το φως πανω απ ολα 

                                μεσα σε ολα 

καιτο γαλαζιο των ματιων σου

της θαλασσας και τ ουρανου

*******

Ειναι ενας αερας 

                    χτες και σημερα

ενας βοριας δυνατος

να σου παιρνει το μυαλο

και να το ταξιδευει

πανω στην αφρισμενη

θαλασσα

*********

Ο ουρανος της νυχτας  

                                εσπασε 

σε χιλια κομματια 

αστερια τα ονομασανε 

                            και με τυφλωσε 

*******

Κοιταζω απ το παραθυρο

Ειμαι ψηλα και κατω μου 

το Αιγαιο

ηρεμο ,θυμωμενο,ζωντανο 

μου μια ψιθυριστα 

ηρεμα ηρεμα 

κι αλλο κι αλλο 

πιο βαθια πιο γλυκα πιο απαλα 

με ρουφας μεσα σου 

θαλασσα μου

******

Οι αποχρωσεις 

του πρασινου του τυρκουαζ

του μπλε και του γαλαζιου

το λευκο που σε τυφλωνει 

το ψιθύρισμα της θάλασας 

σα γατα που γουργουρίζει

κατω απ τη παλάμη σου

τα μπλουζ του μεσημεριού

Μια καλή αρχη για να περιγράψω το Πατητηρι

*******

Δεν υπάρχουν σχόλια: