1979,Ανοιξη

1979,Ανοιξη .Σε μια γραφομηχανή
Γειά σου
Βράδυ Πέμπτης,μεσάνυχτα,τραγούδια της γυφτιάς.
Ειναι ανοιξη και κάνει κρύο.Οι καρδούλες μας χτυπούν γρήγορα από πόνο και λαχτάρα
Θάθελα να νιώσω κάτι δυνατό.Κάθε φορά που το λέω σε κάποιον,σε φίλο,τον χάνω.Πίστευε πως αυτός ηταν το δυνατό.
Σήμερα οι φίλοι μούπαν οτι ζητούν κάτι δυνατό.Μέ χάσανε.
Καβάλησα ενα φορτηγό,μετέφερε ποτρτοκάλλια,χώθηκα κάτω απ τον μουσαμά και χουχούλιασα τις φούχτες μου
Μάζεψα τα πόδια και τύλιξα το κορμί γύρω τους .Ετσι για τη ζέστα.
Χάζεψα την αφαλτο πίσω να κυλά .Κομμάτια κι αποσπάσματα.
Ειδα καμινάδες να καπνίζουν ασπρο καπνό μες τη νύχτα,καμπαναριά φωτισμένα ,πινακίδες φωσφορίζουσες.
Εφαγα πορτοκάλλια το πρωΐ.Γέλασα στον οδηγό μια καλημέρα και πήδηξα στη Θεσσαλονίκη.
Γύρισα στους δρόμους στους ξένους ,ξένος,ωσπου ντεραπάρισε η καρδιά μου,κι ακούστηκαν φρένα να στριγγλίζουν.Χάζεψα τα φορεία ,τα φώτα που αναβόσβυναν,ακουσα τις σειρήνες.
Ειπα να γυρίσω πίσω.Μπρός γκρεμός πίσω αφηνα ρέμα.Κανείς δεν μ επαιρνε για κάτω.
Ετρεξα ως τη γέφυρα .Οι ώρες περνούν ,γραφωντας,ξημερώνει,ο ηλιος απόλυτος,η νύχτα ονειρο που φουσκώνει σα μπαλόνι,η μέρα μονοδιάστατο δόγμα,,η νύχτα απρόσωπη πολυμορφία,κίνηση,τραγούδι..
Μ ακουσε ο Νιόνιος,με πήρε στο κάρο του,γαϊδούρι συμβιβασμένο.Καϊμένε.
Ο αγέρας μου σφύριξε ανατριχίλλες στ αυτί,:αναψε το τσιγάρο,δως μου φωτιά
Ξέχασα το ντέρτι της καρδιάς εβαλα τα δυό μου χέρια για μαξιλάρι ταξίδεψα ανάμεσα στις λέυκες της Κατερίνης,τ αγροτικά της Λάρισσας,γύρναγα....
Με το καλό μπήκαμε στα προάστεια,ξέρεις Κηφισιά,Φιλαδέλφεια,και μετά Αχαρνών,Λιοσίων,σταθμός Λαρίσσης,Παιωνίου 45
Σπίτι μου,σπιτάκι μου.
Βράδυ Πέμπτης
Από κέινες τις ανοιξιάτικες.τίς γεμάτες προσμονή,που η καρδιά βροντοκοπά απο πόνο και λαχτάρα.
Ειχα τόσα να πώ στους φίλους
Το ταξίδι,αχ καρδούλα μου το ταξίδι....
Γεμάτος ενταση.Τη χάρισα ολη.
Αδειασα μέσα τους ,γέμισα χαρά.
Χτές ηρθε ο φίλος.Δακρυσμένα μάτια,απο λαχτάρα.Κατάρα
Ψέλισε κάτι για «εντονο».Δέν κατάλαβα.....
Εγώ ναι αλλά αυτός.Αφού γι αυτόν ολα....
Να σκεφτείς δεν μου απέμεινε τίποτα.Ούτε το ονειρο του ταξιδιού.Αυτό πάει πιά ειχε γίνει.